En we zijn geland!

Zaterdag 8/8, 21.00 uur

En we zijn geland. Zo zeg, Die kwam binnen. De vermoeidheid is gisteren hard ingeslagen. Wat een functionele dag had moeten worden, resulteerde in een lambal-shopdag, die we echt even nodig hadden.

Afgelopen dinsdagavond zijn we naar La Bamba geweest (lees: een tentje hier waar bijna de hele avond Salsa wordt gedanst). Na wat drankjes en geklets met wat Amerikaanse toeristen was het tijd om zelf de stoute schoenen aan te trekken. De dansvloer op! Een jongen die zich daar voor dansleraar waande heeft mij wat basis dingen van Salsa geleerd en dat ging al vrij goed.
Nu ik dit schrijf moet ik eigenlijk wel lachen, want ik praat nu over toeristen maar overal waar wij komen worden wij als toeristen aangezien. Of we een taxi nodig hebben; nee, wij hebben zelf een auto. Of we strandbedjes willen huren; nee, wij genieten lekker met onze handdoekjes op het zand. Verder zijn hier alle mensen te lui om Nederlands te praten. Ze kunnen het wel, maar vertikken het gewoon. Wel zijn alle 'locals' hier erg behulpzaam. Je kan maar amper je zin afmaken en ze staan al voor je klaar, terwijl hier toch echt alles op z'n gemakkie gaat. Heerlijk, ik hou van behulpzaamheid.

Afgelopen donderdag zijn we naar het stafkantoor geweest om allerlei papieren in te vullen. Ik bedenk me nu ter plekken dat ik mijn nieuwe telefoonnummer nog moet doorgeven. Mijn Nederlandse nummer gebruik ik voor appjes en facebook enzo (alleen hier in huis dus). Mijn Antilliaanse nummer is om lekker ouderwets te sms'en en bellen. -Telefoonnummer: +1 721 586 9343-
Eenmaal klaar op het stafkantoor ben ik naar mijn school gegaan, want ik had daar een afspraak met de directrice. Esmee en Sophie hebben toen heel lief een dokter en bank ($$) geregeld. We hebben straks onze centjes had nodig!! Op school gekomen bracht de lieve man van de bewaking mij naar het kantoor van de directrice. Super lieve man by the way. De directrice gaf mij wat belangrijke documenten en we bespraken nog wat dingetjes (agendapuntjes, regels op school en de vragen die ik had) en toen bracht ze mij naar mijn klas. Ik trof alles aan in hurricanestand. Dat wil zeggen: alles zo compact mogelijk opgestapeld en in kasten gepropt met overal een zeil of een doek over. Wat een chaotische puinzooi. -Ja mama, dit was nog erger dan mijn kamer.- Ik wist gewoon even niet waar ik moest beginnen. Ik had eerst zo'n drie rondjes gelopen om alles binnen te laten komen en ben daarna maar eerst begonnen met de klas een keer goed te vegen. Eerst die dode kakkerlakken opruimen ;-). Toen ik overal het zeil en de doeken vanaf haalde, zag ik dat er nog veel meer spullen waren. Uiteindelijk heb ik de hele middag in de hitte geruimd en gesjouwd. Ik was gebroken!
De dag erna zou ik terug gaan om verder te ruimen, maar ik kon me er gewoon niet toe zetten. Toen merkte ik echt dat ik was geland, zowel letterlijk als figuurlijk. Dat was best even heftig, maar gelukkig was ik niet de enige. Esmee en Sophie hadden precies hetzelfde. We hebben de rest van de dag in relaxmodus doorgebracht, even alle indrukken van de afgelopen anderhalve week opnemen. Dat hadden we echt even nodig.

Vandaag, zaterdag, ben ik terug naar school geweest om alles verder in te richten. Dat is nu aardig gelukt. Ik moet alleen komende week nog wat zooi ruimen en ik krijg dan pas de nieuwe werkboeken enzo. De eerste schoolweek (17-21 augustus) hoef ik nog geen lessen te geven, maar staat helemaal in het teken van kennismakingsactiviteiten. Fijn om op deze manier mijn klas te leren kennen.
Ik krijg trouwens komend schooljaar 25 pubers in groep 8. Gelukkig heb ik afgelopen jaar ook al groep 8 gehad, dus dat geeft wel een fijn gevoel. Wat hier dus even heel anders is, is dat we op kamp gaan naar een ander eiland. Dat eiland mag ik zelf kiezen en d.m.v. sponsoracties wordt dit gefinancierd. En aan het einde van het schooljaar moet ik een speech houden voor de hele stichting (in het Engels) voor de kinderen die zijn afgestudeerd. :-O ENG!!

Morgen gaan we lekker ontspannen bij een 'naturel pool' hier een paar dorpjes verder op. Een natuurlijk zwemmeer op een berg, heerlijk! Zo kunnen we ontspannen beginnen aan de 'eerste week'. Maandag hebben we een workshopdag op de middelbare school met al het personeel van de Nederlandse basisscholen. Wel raar, want ik heb dan het team van mijn school nog niet ontmoet. Dinsdag gaan we naar een kerk en hebben we ook nog workshops en woensdag heb ik m'n allereerste vergadering hier.
Vanavond doen we nog even rustig aan, want morgen gaan we om 6.30 uur hikend naar de naturel pool.

Nog wat leuke dingen (sommige dingen komen al in m'n verslagjes voor):
- Op het hele eiland is maar één verkeerslicht te vinden
- We in de eerste week een aardbeving van 3.4 op de schaal van Richter hebben meegemaakt
- Sint Maarten wordt ook wel Friendly Island genoemd en dat is ook terug te lezen op de nummerborden van de auto's
- Onze auto is een automaat en ik had voorheen nog nooit in een automaat gereden; wordt weer wennen als ik thuis kom
- Je kunt hier met Antilliaanse Guldens, Dollars en Euro's betalen
- Ik mijn klas aantrof in hurricanestand en als er een orkaan op komst is, ik zo ook alles moet neerzetten
- Esmee dacht goedkoop ijsbergsla te kopen, maar het was witte kool
- We worden hier waarschijnlijk een jaar lang voor toerist aangezien
- Ons huis komt er beetje bij beetje gezelliger uit te zien
- Ons adres is: Old Oyster Pond Road # 133

AYO!